Gözlerden hüzün yaðardý kederlerin renginde Maskeler bir bir düþünce riyakâr yüzlerden Sonra bir yük iner hamalýn omuzlarýndan Sonunda; bir çift yalan geriye kalan sözlerden
Pür neþe ile atýlýrdý tiz ve þuh kahkahalar Söz anlayana gitti mi bilmem mânalý bakýþlarda Doðru, baharý hatýrlatýr dondurucu kýþlarda Bulanýk mavilerde arayýp bulurken hakikati
Yalancý baharlardý sanki ürkekçe bakan gözler Mavzer mermisi misali gider dudaktan dökülen sözler Dost dediðin olmalý canda can Mahremin kucaðýnda, sýr saklayan çelik surlardan han
Þimdi uzaklaþma zamaný karanlýk amellerden Huzura kavuþmaktayken su misali özüm Yalancý bakýþlara ucundan bile deðmesin gözüm Tufan kopsun lâkin ürkerim sinsice uzanan ellerden
Karanlýklarda düþlemeli yarýn doðacak günü Keþkeler can yakmamalý yâd ederken dünü Bencillikten sýyrýlýp el ele verirken yolda Ne servette olmalý saadet nede parada pulda
Yalancý rüzgârlara kanat çýrpmayýn kuþlar Karýncanýn azmiyle yürümeli varsýn olsun yokuþlar Gönül gönüle yürümeli bellediðin yollarda Hak edene dökülmeli gözlerden yaþlar…
Ahmet MORAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Moran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.