En güzel duygularý, inan ki sende tattým Kalemim seni yazdý, þiirlerim hep sana Hayalde ki cismini, görürüm diye yattým Bahtýma gün doðmuþtu, aþktan, sevdadan yana.
Gözleri gözlerimde, gönlü vefalý eþtin Karanlýðýn baðrýnda, bana doðan güneþtin Ýncecikten bir sýzý, gönle düþen ateþtin En kederli günümde, nefes olmuþtun bana.
Ýmrenmiþtik martýya, gökyüzüne bakarken Bazen duru su gibi, bazen coþup akarken Sevginin tohumunu, gönüllere ekerken Coþkun bir sel olmuþtuk, sevdadan anlayana.
Yaðmur oldun sen bana, bense bekleyen toprak Huzurun demlerinde, kendini bana býrak Ömrüm yolunda geçsin, saçlara düþse de ak Gönlümün pýnarýndan, aþký iç kana kana.
Ahmet MORAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Moran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.