Hava soğuktu

Hava soðuktu,
beton, duvar ve kapý gibi.

Hava soðuktu,
elleri kelepçeliyken.

Hava soðuktu,
hiç yazýlmamýþ dizeleri,
hiç düþünülmemiþ cümleleri,
duvarlara týrnaklaryla kazýrken.

Hava soðuktu,
beton duvarlara,
kanýyla yazarken unutulmuþ isimleri.

Ve hâlâ Hava soðuktu,
kendiliðinden çalan ýssýz kemanýn sesi,
kulaðýnda çýnlarken.

Hava soðuktu,
aynalarda,
— görünürken gözlerindeki, kýrgýnlýk.

Hava soðuktu,
poyraz frýtýnaya dönüþürken.

Hava soðuktu,
yýkýlan çýnar aðaçlarý gibi,
boynu büküken.

— Ve tüm güçünü toplayýp haykýrýrken,
,, Barýþ ,,
kimse duymazken.

Hava soðuktu,
güneþi batarken,
sokak lambalarýnýn loþ ýþýklarý gibi.

Hava soðuktu,
gözleri gökte Hilalý ararken,
mehtap hâlâ mavi ile seviþirken.

Hava soðuktu,
tan vaktiyle,
güneþ ýþýklarý düþerken.

Ve Hava Soðuktu,
bir Adam onurlu,
dimdik duruken,
idam fermaný yazýlýrken..


Sosyal Medyada Paylaşın: