önce aþk deðer gözlerine yüreðin kelebekleþir ne aynalara ne de dünyalara sýðarsýn cüceleþmiþ gecelerinde devleþir düþlerin güneþ çizersin sabahýn kuþluk vaktine gün doðmadan yine sen doðarsýn aþklýk vakti
sonra fark edersin ki, büyüdükçe yalnýzlaþýr aþk sýðamadýðýn aynalarda kaybolursun ayrýlýk sobeler saklanmýþlýðýný ve oyun biter sen bitersin aþk biter
susarsýn güneþe yosun tutamayan yoksul bir kaldýrým olusun kývrýmlarýnda dudaðýnýn gülücükler açmaz artýk yenik düþersin önce kendine sonra dizlerinden vurulmuþ inancýna gölgen bile terk eder yalnýzlaþýrsýn
susarsýn geceye önce gözlerinde ýslanýrsýn üþürsün her zerresinde çýplaklýðýnýn yanaðýndan sessiz bir çýð düþer sinene ezilirsin ve anlarsýn ki hiçbir gözyaþýyla silin(e)mez yazgý…
ilhanaþýcýnisanikibinonyedi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.