zehri hüsran...
evet,
okunasý bir þiir deðildik belki seninle
dokunasý bir utangaçlýðýn kýkýrdayan heyecaný da olamadýk
ama nedense, biz þarkýlara dokundukça makamýnda nihavent
þarkýlar bir o kadar hüzzamlaþýp gelir yine bize dokunurdu
sancýlar dolusu kaldýrýmlardan süzülen yaþ
adýmlarý çoðaldýkça hiç bitmeyen telaþ gibiydik
bir þehir kadar kalabalýktýk oysa bir þehir kadar yalnýz
ne yaðmurlarý saðabildik kuraklýðýmýza bulutlardan
ne de seviþmelerimizin baþladýðý yerden düþlerimize sýðabildik
ah be gülüm
baharý çiçek bir mevsim deðildik belki seninle
yankýsýnda bir daðýn kekikleþmiþ yamacýda olamadýk
ne gölgesinde yatabildik teni kýrýþmýþ sevdamýzýn
ne de balçýkla sývanmýþ güneþine sere serpe uzanabildik
önce yapraklarý vurdular sarýsýndan
biz sarardýk
sonra boynu düþen kuþlar süpürüldü karasýndan
biz karardýk
kýblemize göç olduk
göçer olduk
daðýldýk
ey aþk
hiç bir dizesinde yutkunamasak ta hayatý
bir avuç zehri hüsrandý elinden içtiðimiz þiir…
ilhanaþýcýmartikibinonyedi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.