ÜSTÜ KALSIN...

Çapaðýnda gizli sanrýlar,
Tanrý gülüþlü adamlarýn sancaðýnda
Uçuþmakta sayýsýz kelam.
Az sonra tüysýklet zamandan aþýracaðým geceyi,
Üstüne verecek eskici sattýðým acýlarýn,
Üstü kalsýn dememi beklese de
Haz etmeyeceðim bu pazarlýktan:
Altý üstü acý, dese de adam.

Damsýz yalnýzlýðýn maktulüyüm,
Damlayan yaslarýn izini sürerken,
Yaþlarýný çaldýðým o yaþlý kadýnýn
En derin yasýyým yine makamsýz bir yalnýzlýk,
Dercesine düþ bekçisi ahir zaman
Bir de yalýn zehriyim düþlerimi öldürdüðüm.
Zamaným dar, be Leyla, diyen Mecnun’unun yalancýsýyým:
Kat kat badana yapan kadýnlarýn simli gözyaþýyým
Ve sürmediðim rujlarýn kara lekesi
Ya da kýrmýzýya çalan gülüþlerin bekçisi
Bir rimel tadýndayým.

Noksaným doðmadýðým;
Aynýyým aslýnda doðduðum günün yüzü suyu hürmetine
Sadece günahlarým fazla her ölümlü gibi,
Tutuklusuyum deli aþklarýn,
Delirdiðimin kanýtý iþte düþtüðüm her aþkýn
Tek sanýðý.

Hey, sen kadýn, diyen savcýnýn baþ tacý bir ölüyüm;
Ölümüne sevip
Yeniden dirilmeyi unuttuðum bir sabahýn da
Müridi iken Tanrýsal gülüþleri iblisin.
Ne o, sen de mi kovuldun cennetten,
Demesini bekliyorum
Bir de saf tutan o saf umutlarým.

Kara tahtanýn en saygýn lekesiyim;
Metazori sevdalarýn tatlýsý keþkül tadýnda olsa keþke
Hayat bir de saðalttýðým dünlerin kýyýmýna
Kim dur diyecek, demelerin de müsebbibi:
Yorgun tayfasýyým anlayacaðýn, o yaþamadýðým hayatýn.
Teyelliyorum dünle bu günü
Bir de sýrýtmasa þu yarýn denen düþ yeli.

Hadi, oradan nezdinde yoklamamý alýyor Tanrý;
Ben ki varlýkla yokluðun arasýnda bir döngü;
Gidip gidip dönemediðim uzak ülkelerin
En yüzsüz turisti;
Bir elimde pusula
Diðerinde reçetesi aþk denen yangýnýn;
Kadim dostlarýmla beraber gömün beni
Dememi asla beklemeyin:
Onlar çoktan sývýþtý düþlerimden.
Dün demeyi isterdim lakin
Dünümde de yokmuþ kin besleyen neferleri
Yorgun yüreðimin.
Ah ki ben;
Döngünün kayýp çocuðu;
Resmeden yine ve sadece Tanrý;
Ellerimden kayýp düþen pervasýzlýðý
Islah etmesini dilediðim mürþit gölgem,
Kambersiz düðünlerden hepten kovulmuþ
Þu çocuk lehçem
Bir de uydurduðum masallardan arakladýðým
Sevdalý kahramanlarým;
Yine beni benden eden.

Ne o vakit çok mu geç?
Mutluluða pervane bir ölümlü için,
Ismarladýðým ne ise artýk düþsün peþime
Ha bir de týnýsý þu melun þiirin,
Bari bunu çok görmeyin.


Sosyal Medyada Paylaşın: