Sürüp Giden Yaşamlar..

aldýðým yer deðildi býraktýðým
geldiðin yer de deðildi, kaçtýðýn..
kaf daðýndan düþtüðün yer baþkaydý..
bahardý, yeþildi, candý, umuttu
bulutsuz yaðmur güneþe karþýydý
/nefes vardý ve yaþanýyordu, yaþlanýyordu insan/

gülen bir göz ödünç almýþtý
bir ölünün bakýþýný dünden
zannetmiþti "sanýyordu"
bilmiyor; yanýlýyordu :
kopmuþtu kýyameti,
kurumuþtu yeþil
daha soðuk daha renksiz.
kara toprak sarýlmýþtý
yaðmur yine yaðýyordu
susmuþ aðlýyordu..

rengi kaçmýþ bir güneþ
okþuyordu hazaný.
akordu bozuk bir keman
inliyordu hüzzamý

güne doðan ses batarken akþama
karanlýkta kalýyordu bir çift göz:
bakmýyor; görmüyordu.
Yoruluyordu akþamlar
Þafaklar yorgun bir güne doðuyordu
sürüp gidiyordu yaþamlar…

B.Subaþý
Sosyal Medyada Paylaşın: