Simurg
Simurg,
Kendini inkar ediyor insan acýya alýþarak
Kimsenin aðýdýný duymuyor kimse yüreðinde
Öyleyse kýyamet senin küllerinden kopsun
Toz ve kan kokulu kentlerin göbek baðýný
Yelkovanýn kýrýk kemiðiyle kes artýk.
Alýn yazýmýzdaki karlý kýþýn
Bahara döneceði yok artýk anladýk.
Simurg
Yok oluþa sebep o ateþi tutuþturacak gündür
Sen ki üç kere tanýksýn dünyanýn yangýnýna
Yedi dipsiz vadiyi aþamamýþ kuþlardan farký yok insanýn
Bir bir vazgeçiyor uçmaktan
Ve bir bir vazgeçiyor
Kendi gökyüzüne ulaþma erdemini aramaktan.
Kepaze bir yaþamaksa artýk aldýðýmýz nefes
Kurtar bizi düþtüðümüz utanç çukurundan
Dünya ile göðün arasýndaki birliði unut
Ýki dudaðýmýz arasýnda sözcükler birbirine düþmanken
Duy insanýn kendinde yitirdiði sesi.
Kýyametse,senin yandýðýn ateþle kopsun
Öyle yavaþ yavaþ da deðil
Insan kendi cehenneminde cayýr cayýr yansýn...
Necla Bektaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.