RABBİM KALP VERMİŞ BANA SENİ SEVEYİM DİYE

gözlerim kan çanaðý olmuþ da haberim yok
virana çýkmýþ þehrim
yýkýma uðramýþ kalbim
aðaçlarým kökünden sökülmüþ
tarlalarým talan edilmiþ
çeþmelerim kurutulmuþ
eþkýyalar sarmýþ dört yanýmý
teröristler basmýþ yüreðimi
özgürlük adýna yüreðime sýkmýþlar
beni kalbimden vurmuþlar
tam da senden
saltanat kurmuþ baykuþlar öterler 24 saat
korku filmine mevzu yapmýþlar
hükmü vermiþ puþtlar
bana yine sensizlik kesilmiþ herkes, her þey
çapsýzlýðýný, ipe sapa gelmezliðini
bendeki seni bilmeyenlerin cahilliðini
hangi kalemle yazacaðým ki
hangi okyanusu mürekkep yapýp anlatacaðým ki
yetmez
üstüm baþým sensizlik kokuyor
papatya tarlasýndan çýkmýþ gibiyim
sözlerim ayrýlýða banmýþ, acýmsý bir tat býrakýyor
kalbim sensizliðe çarpýyor, saatim sensizliðe vuruyor
þimdi kalkýp da mutlu görünmenin bir manasý yok
çiçek koklamanýn, gezip tozmanýn ve gülümsemenin
insan bir kere sensizliðe düþmeyegörsün
bundan sonra baþka birisini sevenin diye küfre sarýyor
gördüðü her rüyayý kahra yorsun
hayra düþman olsun
kalbim periþan olmuþ hazan yemiþ gül gibi
dut yemiþ bülbül gibi tarumar olmuþ
dostlar zehirli mar olmuþ zalim olmuþ yâr bile
kahrý sineye çekmiþ âþýk gibiyim
sebebi yâr yanaðýndan ayrý düþmek olsa gerek
oturur içime ansýzýn çöken akþam karanlýðý gibi yokluðun
yýldýzlarým düþer, kuþlarým susar, ýþýklarým kapanýr
bir ben kalýrým karanlýðýnda sensizliðin, bir ishak kuþu
bir de yalnýzlýk rüzgarýnýn ýslýðý, içim ürperir
elverir hüzne korkularým
uzanýverir yüreðime boylu boyunca gidiþin
yalnýz koyuþun, boþ bir bardaða benzerim
taze içilmiþ acýlarý, yudumlanmýþ tortularý
kalbe ziyandýr þimdi her aný sensizliðin, akla zarardýr
bilmem ki kim kârdadýr bu dünyada sensiz
kim yâr’dadýr bensiz, kim har’dadýr
hurdahaþ olmuþ seni sevmelerim
ýskartaya çýkmýþ hislerim,
kelepire düþmüþ sözlerim
içimdeki sen avazýný susturamýyorum bir türlü
sensizliði yaþýyorum sýrýlsýklam,
ayaz vurmuþ yüreðime
can yapraðým kuruyor,
sol yaným aðrýyor,
kaným aksa adýný yazar
yaþým dökülse adýný boyar dört duvara
sesim çýksa seni anar,
yola çýksam ayaklarým sana döner
taþa yazsam adýný taþ çatlar,
suya yazsam su kurur
dünyam sensin anla halimi
seni dünyaya anlatsam, dünya durur
güneþe anlatsam, güneþ söner,
yýldýza anlatsam, yýldýz düþer
öyle bir yalnýzlýk olmuþsun ki bana
gözyaþlarýmýn deðdiði yerde
zehir zýkkým bir aþk filizlenir
hüzünler boy verir,
ve ömrüm sen diye diye son bulur
her yerde sen
kabrimde bile
bakmýþsýn böceklere adýný ezberletiyorum
daha ne diyeyim.
rabbim kalp vermiþ bana "seni seveyim" diye
onu ifa ediyorum






Sosyal Medyada Paylaşın: