senden baþka umudum yok anlýyor musun göðüm sensin gölgesine sýðýndýðým salkým söðüdüm aþka dair öðüdüm dumaným sensin buram buram memleket tüttüðüm bir dava gibi gördüðüm þaþmaz bir yol gibi güttüðüm tarlada baþaða duran tohumum sensin dalda çiçeðe duran tomurcuðum senden baþka umudum yok biliyor musun yaþama dair türküm mutluluða dair ülküm saðým sen, solum önüm sen, ardým yýllar var ki herkeste seni aradým dudaðýmda bir kutsal gibi andým görmeden aþkýna kandým senden baþka umudum yok, anlýyor musun karanlýk geceme yýldýzýmsýn gözyaþýma sevincimsin ekmeðime katýðýmsýn denizimde yakamozumsun efil efil esen rüzgarýmsýn ömür boyu kârýmsýn kafamdaki efkârýmsýn ömrüme kattýðýmsýn senden baþka umudum yok biliyor musun zorda kaldýðýmda baþvurduðumsun yolda kaldýðýmda rehberimsin darda kaldýðýmda çýkýþ noktamsýn senden baþak umudum yok bu dünyada tek sýðýndýðýmsýn aþkýna inandýðýmsýn sevdiðimsin. sen varsa umudum var her þeye kurumuþ dala solmuþ çiçeðe ezilmiþ papatyaya savaþa sen varsan yaþýyorum anlayacaðýn gözlerimin güldüðü sendendir yaþlarýmýn sevince aktýðý sözlerimin güzelliðe sardýðý sen varsan umudum var umutsuzluða dahi yani anlayacaðýn benim güzel sevdiceðim unut’um deðil umudumsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
gürhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.