BİR DEPREMZEDE

BÝR DEPREMZEDE

titreþmeler, baðrýþmalar, kaçýþmalar…
bir gece depremle uyandý bu þehir,
daha dünün koyu karanlýðý sanki,
insanýn kalbinde tel örgüler yok ki oðul
gidip geliyor aklý o günlere iþte,
ne kadar unutmaya çalýþsan da,
çalýþýp çabalasan da boþ iþte…

oðlum, kýzým, kocam gitti,
anam, bacým, dayým gitti,
evim, barkým, yuvam gitti.
kaldým bir sakat ayak oðul iþte.

zaman denilen þey kurmalý saat deðil ki
kurasýn geriye,
bazý þeyleri söylemeye dilim varmýyor,
gönlüm razý olmuyor oðul!
dünya denilen þeyin salýncaðýnda sallandýk iþte,
her köþede bir çýðlýk,
bir can pazarý yaþandý her köþede…
ve benim gibi kalanlarýn içinde bir aðýt kaldý oðul!
…

ben artýk, yarým bir kalp taþýyorum,
diðer yarým göçükler altýnda kaldý,
diðer yarým…
gidenlere kavuþmak için gün sayýyor oðul…
…
bazen kafayý yiyecek gibi oluyorum,
tüm zamanýmý onlarla geçiriyorum oðul!
bazý bazý konuþuyorum onlarla,
bazen kýzýyorum ilaçlarýný ihmal ettiði için eþime,
fidan boylu kýzýmý kapýda karþýlýyorum.
yaramazlýk yapmayýn,
saðý solu daðýtmayýn diyorum torunlarýma.
kýzým artýk gelmiyor,
ve torunlarým, saðý solu daðýtmýyorlar oðul!
…
titreþmeler, baðrýþmalar, kaçýþmalar…
insanýn yüreðinde tel örgüler yok ki oðul!
gidip geliyor aklý o günlere iþte,
her yerde bir çýðlýk,
ve bir acý her köþede…
…
sana zahmet,
bir bardak daha su ver oðul!

15.07.2002

Sosyal Medyada Paylaşın: