156.gün

En sevdiðim
Seninle hayatýma yeni bir sayfa açmam gerekiyordu
Bende böyle bir sayfa açtým.
Sana hep ihtiyacýmýn olduðunu biliyorsun
Her zaman yanýnda olmak istediðimi
Canýmýn her yanmasýnda sana sarýlmak istediðimi biliyorsun
Biliyorsun iþte sevdiðim.
Çoðu zaman hiçbir þey düþünmemek için erkenden uyurdum
15 - 16 saat hiç kalkmazdým.
156 gündür hiç korkmadan uyumadým
Dönüp dolaþýp bana sarýldýðýn anlarý düþündüm o anlara geldim.
Öyle huzurlu bir andý ki o
Hiçbir akþam o aný düþünmeden uyuyamýyorum.
Çok korkuyorum
Ama korkuma inat sana daha fazla sarýlmak istiyorum
Bunlarý okurken belki yine sesin kýsýlacak
Belki de yazýyý yarý da býrakýp
Derin bir nefes alacaksýn.
Ama o gözlerin hiç ayrýlmasýn benden
Seninle çok uzun bir hikayemiz var
Hikayeme hoþ geldin meleðim.
Gözlerin de öyle güzel manzaralar gördüm ki
Onlarý baþkalarý da görecek diye çok korktum
Sözlerinde öyle þeyler iþittim ki
Her bir cümlende daha çok sevdin
Her bir cümlende daha çok sevdim
Onlarý baþkalarý da iþitecek diye çok korktum.
Seni öyle çok sevdim ki
Baþkalarý da seni benim sevdiðim gibi sevecek diye çok korktum.
Þiir gibisin
Þiir gibi seninle yaþadýðým her gün
Þiir gibi gözlerin
Þiir gibi gülüþlerin..
Biraz daha sevdiðim
Biraz daha sabredelim
Biraz daha bakalým birbirimizin gözlerine
Her ne kadar utansam bir þey diyemesem de
Gözlerini benden ayýrma.
Oturup düþünüyorum
Bunun sonu ne olacak diye
Hiçbir son güzel bitmedi bugüne kadar
Bizim sonumuzda güzel bitmeyecek belki de
Ben sonlara inanmýyorum
Ýnanmayalým sevdiðim.
Pes etme
Yeter ki sen vazgeçme sevmekten
Söz ben bizim için her þeyi yaparým meleðim.
Git de giderim kal de kalýrým
Ama benden sana git dememi falan bekleme sakýn.
Geçmiyor zaman sensiz
Geçmiyor.
Ben seni var ya
Ben
Seni
Gerçekten
Çok sevdim.
Kokun geliyor burnuma
Boðazýma bir þey oturuyor
Yutkunamýyorum.
Gözlerim doluyor ama aðlamýyorum.
Ben onca kalabalýðýn içinde hep ikimizi gördüm
Benim gözlerim bizden baþka hiçbir þey görmedi
Sadece sen ve bendik.
Týrnaðýnýn acýsýný unutmadým daha
Haftalardýr sarýlý kaldý
Haftalardýr ellerine dokunmaya çalýþmýþtým yapamadým.
Kokun
Astýma inat yine de kokunu hissetmekten vazgeçmedim.
Omzunu bana ayýrdýn
Orasý benim yuvamdý omzuna yasladýðýmda da hiçbir þey umurumda olmuyor.
Bana yaslanman sýmsýký sarýlman
Eve gidene kadar merak etmen
Her defasýnda arkamýzý döndüðümüzde gözlerimizin mesafelere inat birleþmesi
Hiç vazgeçmedin
Hiç vazgeçmedim
Seni her þeyde ve her yerde arýyorum.
Yollarýmýz kesiþse iki saniye göz göze gelsek
O aný aklýmdan hiç çýkarmam.
Ýnsan insana hep hasret yaþar
Ayný þehirde de olsak
Ayný sokakta da olsak
Ben sana hasretim sensizlik beni çok yýpratýyor.
Kokun sadece üzerime sinmiyor
Kokun kalbime siniyor.
Ve oradan hiç çýkmýyor.

Sosyal Medyada Paylaşın: