ALLAH DİYELİM

Aþk ile þevk ile, hem özü candan
Gelin hep birlikte, Allah diyelim!
Hem maddi, mânevi; yol almak için
Îman, amel, ilim… Ýle doyalým.

Kendini her zaman diri tut diri
Yoksa bir gün seni, kandýrýr biri
Giyimde, kuþamda Allah’ýn emri
En Nur, Ahzap; sûresine uyalým.

Nakþîlerin virdi, zikri hâfidir
Yapýlan her bir iþ, sanma nâfidir
Unutma ki, helâl keyfe kâfidir
Haram deðil, helâl lokma yiyelim.

Rýzâsýn alalým ömür bitmeden
Horlayarak, saða/sola itmeden
Onlarýn gönlünü, hiç incitmeden
Ebeveyni, büyükleri… Sayalým.

Yol alýnýr sanma; zen ile, zerle (*)
Her zaman bir olmak, gerekir Bir’le
Emri bil mârufla, nehyi münkerle
Tüm cihâna, Hakk kelâmý yayalým…

04/04/’17
Hanifi KARA

(*) Zen: Kadýn… Zer: Altýn…

Sosyal Medyada Paylaşın: