yere düþen her yaðmur damlasý
hatýrlatýr bana seni
beyaz bir örtü gibi örtse de her yeri
sessizce yaðan uçuþan kar tanesi
unutturamaz bana sensiz geçen günleri
havada kasvet kokusu var
hatýrlatýr bana sadece ayrýlýðý
böyle mi olmalýydý aþkýmýn bedeli
bilinmez hangi yürek suskun
sensiz bu kaçýncý bahardýr gördüðüm
yaþayan belli deðil ölen kim
sadece þunu bil
seni öyle çok sevdim ki
yandý yüreðim oldu tarumar
senden bana kalan yalnýz anýlar
bir de sönmeye yüz tutan
yürekte ki yangýnlar
yanarsýn içten içe küsersin geçmiþe
yandýðýnla kalýrsýn sadece
artýk yoktur yanýnda caným dediðin
havasýndan geçilmez mutludur baþka gönülde
kopmuþtur bizi baðlayan son halka da
bilemezsin ne yaptýðýný
parmaklarýnýn izi kalýr duvarda
bir film þeridi gibi geçer durmaksýzýn
yaþananlar gözlerinin önünden
onu hatýrlatan anýlarla yüzleþirsin
arýnýrsýn sevgiden çok uzak yerde
ama bilmiyorsun sensiz yaþayamam ben
söyle suçum neydi çok muydu günahým
aþkýmýzý bir çýrpýda silecek kadar
al yüreðim senindir sen de kalsa da ahým
gel beyaz bir sayfa açalým yeniden
unutalým olumsuz her þeyi
ayrýlýðý isteme sadece benden
etle týrnak gibiyiz ayrýlamam ki senden...
Refik
01.04.2017
Ýstanbul