Üzerime çökmüþ bahar yorgunluðu.
Uyukluyorum, kuþ sesleri içinde
Tabiat, uyanmýþ!
Her yer yeþil, esniyorum yorgunluk varken üzerimde.
Etrafýmda, turunç aðaçlarý
Çiçeklerini açmýþ kokmaktadýr, gelen geçene.
Güzeller, dersen!
Giyinmiþ çýkmýþ, caddelere.
Gezip durmaktadýr, telefonlarý ellerinde.
Sen, ne güzelsin bahar.
Bilirsin.
En güzel güller, senin baðrýnda açar
Uyanýr börtü böcek
Ve!
Geceleri yaðmur yaðar ve toprak kokar.
Güneþ bir baþka doðar, geceleri gökyüzünde yýldýzlar kaynar.
Sen ne güzelsin bahar.
31 Mart 2017
Ahmet Yüksel Þanlý er