15 açýk, 15’i koyu 30 yuvarlak Pullar, 4 yanlý 2 Kanatlý bir Kutu, 2 minik Zar. Zarý Kutu içine atar -Tavlanýn Kuralýdýr bu- oynarsýn Oyunu.
Yenilsem bile ben, deðiþtiremezsin Kurallarý, istersende Otomabilimin Anahtarýný, vermem sana onu, Arsamýn-Tarlamýn-Dairemin-Evimin Tapusunu! O senin dediðin Kumar, Tavlanýn Kurallarý var!
Belki bir kere -oda Þansýn varsa- sýçrarsýn. Ama Kapýlar tutulu ise, hele atarsan birde "Gele"; "- Ben Baþkayým!" diye oynayamazsýn keyfince. Çünki sen Zarýn kadarsýn! Rakibin Cahil olsa bile, kimseyi kandýramazsýn, Tavlanýnda Kurallarý var, deðildir Kumar!
Her Evet’in bir Hayýr’ý, her Yenilginin bir Revanþý, her Revanþýn yeni bir Þansý vardýr. Aldýrma-kanma, sen güçlü Bileðinle, haklý Yüreðinle oyna! Þansýn geçiciliði bilinir, Oyun deðil, Yaþamdýr Tavla;
"- Gele!" ver Zarlarý artýk bize, bir sýçrarsýn, iki sýçrarsýn, üçüncüde geçersin Ele, Çekirge!
(*) Lütfen benim ATATÜRK ÇOCUKLARI 11 Þiirimi okuyunuz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.