sevmedin

sen beni hiç sevmedin
düþünmeden kalp kýrmalarýndan
yavaþ yavaþ parçalamandan
gece batan güneþ gibi dibe gömmen
sesini kulaklarýmda çýnlarken hep duydum
kovmalarýnda kaldýrým taþlarýna iþledin
beni þahittim ruhuma yalnýzlýðýmý
sýrtýmdan vurdun beni hiç sevmedin
güneþin gölgemi yakmalarýnda
karanlýða bürünmüþ yýldýzlarda
beddualarýnda bekletmelerinde
ihtiyacým olduðunda gitmelerinde
aþaðýlayýp iftira atmalarýndan belliydi
sevginin senin duraðýnda durmadýðý
mutsuz olduðumda hep mutluluðun
sevmedin beni hep sever gibi yatýn
ben hiç anlamadým içindeki
kinle besledin beni kalpsiz
sevgisiz gecelerde yetim
bir çocuktum kimseye sýðýnamadým
hep yalnýzdým sense yakýþtýrýp
durdun kendinden baþkasýný
sevemezsin akýl sadece kafada
deðil kalptende olmalý çünkü
akýllý sevmeli aklý havada olaný deðil

Sosyal Medyada Paylaşın: