Yaşam Gibi

Yürek burkan hatýralar,
Çadýr kurmuþ gönlümün bahçesine.
Caným çocukluk hatýralarým.
Dönüþü olmayan bir seferde,
Yola çýkmýþ arýyorum.
Kötü giden ne varsa hayatýmda.
Bulup her birini düzeltmek istiyorum.
Her umutlu günüm kahpe gecenin koynunda.

Þehrin þafaðýna gün doðarken,
Dört bir yana koþturan insanlar görüyorum.
Ekmek kavgasý tek gayeleri,
Ýçimde buruk bir çocuk sevinciyle,
Dilde yarým kalmýþ âminler görüyorum.

Bir anne çocuðunu duayla yolluyor okula.
Askere uðurlar gibi gururlu.
Bir baba evlat acýsýyla kavruluyor.
Ve bir aþk, þehre inat çürümeye yüz tutmuþ.
Asýrlardýr ismi okunmamýþ gibi.

Kaç zaman oldu yürüyorum.
Adýmlarýmý saymadým.
Varmak istediðim yer ufukta bir nokta.
Yaklaþtýkça uzaklaþtýðým.
Anýlar gibi.

Sahi neydi beni dünden koparan,
Bir kibrit alevinde can verdi anýlarým.
Hoyrat bir rüzgar çaldý gülüþümü.
Gözyaþlarým dinmek bilmeyen bir yaðmur bulutu,
Sahi yaðsa ne kadarýný tutabilirim yaðmur tanelerinin.
Ýþte týpký yaðmur taneleri gibiydi anýlarým.
Aklýmda tutabildiklerimin canýma okuduðu.

Yýllar bayýr aþaðý iner gibi,
Geçiyorlar hýzla.
Küf kokuyor eskimiþ hatýralar.
Þimdi anýlarda dahi yarým kalan,
Bir an misaliyim.
Kapý eþiðinden dahi giremez umut.

Kaç yalan soldurdu, gönlümdeki masumiyeti.
Kaç beyhude gözyaþý söndürdü umutlarýmý.
Artýk mümkünü yok.
Çýkamam düze.
Eriþemem hiçbir zaman gündüze.
Solmaya yüz tutmuþ bir fotoðraf albümü anýlar.
Ancak hatýrladýkça güzel kalan,
Ýlk yapay umutta unutulan,
Hep yalan olan,
Hep yalan kalan.
Yaþam gibi…

Sosyal Medyada Paylaşın: