Hasta yataðýnda dost beklemek, Verimsiz topraktan mahsul beklemek gibi, Uðruna savaþtýðýn yolda, beyhude yürümek, Kumbarasý delik gönülde sevgi biriktirmek gibi.
Ne acýnasý bir hal ki, öldüm demekle ölünmüyor. Bin bir piþmanlýk, her bilinçsiz doðumda. Þafaða doðan güneþle, sabah olmuyor. Acýyla inleyen ruh, gecenin ayazýnda kalmýþsa.
Bir bulut yaðmur olup yaðýyor üzerime. Altýnda kalýyorum acýlarýn, her yaðmur damlasýnda. Anýlarý katýk ediyorum kederime. Bir deðil bin sarsýlýyorum her lokmasýnda…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.