Aç pencereleri üþüyorum! Sular yanýyor bu soysuz bedenimde. Boðazýmda takýlýp kalýyor kelimeler, bakma öyle. Bu gözler ki bu gönlün ahý, Bu gözler ki bu sevdanýn baþlangýcý.. Kalbinin tesettürüne sar beni... Sar ki güneþ olup yeryüzüne ineyim. Yakayým bütün varlýklarý. Gözlerinin maðarasýnda sakla beni, Yýlanlarla dans edeyim. Bir fare gibi takýlýp kalayým gözlerinin kapanýna. Çek gözlerini! kapanýr kalýrým, kapan dolu gözlerine... ’Susunca sultanýmsýn, konuþunca kölemsin" diyor bir þair. Ama bakma öyle! Ne sultanlýk kalýr aklýmda ne kölelik. Eyy benim gözlerimin maðarasý.... Bilmez misin? Sararýrým sararsa ruhumu saçak saçan saçlarýn.. Hatýrýma gel, hatýramdan bir parça al ve gel. Özlemin özgür olunca gel. Ama gel!
Metin KILIÇALP
Sosyal Medyada Paylaşın:
Metin Kılıçalp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.