LOTUS ÇİÇEĞİ

Tatlý, yumuþak, yarým ay’lý
bir güldün…
Gökyüzü ile aranda,
küçücük bir nüans gördüm.
Usumda ne yer kaldý, ne gök.
Sýrf o gülüþün yüzünden;
Bir yýlda dört mevsim,
döndü çevreni .
Dört de sevap meleði…
Benimse; soluma evren yerleþti.
Kalbim dünyanýn yerine geçti.
Koynumda uyur oldu,
gecenin karanlýðý.
Güneþ batýdan doðdu.
Hayat bu…
Bilgeliðini yazýyor alnýmýza.
Herþey lirik ve mehtaplý.
Sanki herþey zar gibi ip ince.
Ve sanki annen seni
Lotus çiçeði sanýp doðurdu
Kendi doðumundan önce.
Müþteba Güneþ

Sosyal Medyada Paylaşın: