Sen gittin ya
Hiç aðlamadým biliyor musun?
Þarkýlarýn hepsini susturdum bir gece
Avuttum inceden inceye aðlayan kemaný
Ama ben hiç aðlamadým.
Ýç ceplerde köstekli saatler taþýnan zamanlarý
Ve içinden hafif adýmlarla geçen ömürlerin,
Uzun ve dar kapý aralýklarýnda yaþadýðý
O masum aþklarý anlatan filmlerin
Sonunu izledim durmadan
Ýzlerken hiç aðlamadým ama.
Gözlerimi kapamadan
Omuzlarýma sýk sýk dokundum mesela
Gittikçe düþen omuzlarýma dik durmayý öðütledim
Bir yürekte gerçekten hiç ýsýnmamýþým anladým
Hiç sevilmemiþ olmak
Bir omuzu nasýl çökertir bilir misin
Ben öðrendim
Aðlamadan öðrendim.
Ya geceler boyu dizlerini karnýna çekmeyi
Bir yarayý saklar gibi
Bir sancýyý dinler gibi
Bir cenin gibi
Dizlerine sarýlmayý bilir misin
Ben onu da öðrendim
Geceler boyu kanata kanata diz kapaklarýmý
Dizlerime sarýlmayý öðrendim
Kanatýrken de sarýlýrken de hiç aðlamadým.
Sen gittin ya þimdi
Piç edilmiþ bir hayat býrakarak ardýnda
Ben ardýn sýra bakarken de aðlamadým
Duvarlara boþ çerçeveler astým senden sonra
Yalnýzlýk çekmedim böylece
Hatta gülümsedim duvarlara
Balýklarý beslemeyi unuttum belki
Ama sularýný deðiþtim sýk sýk
Onlarýn gidiþi de çok koymadý bana
Hatta hiç aðlamadým.
Hepsi yalan
Sen gittin ya
Aslýnda çok caným yandý
Çok yandý caným biliyor musun?
Aðlýyorum...
Necla Bektaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.