Göçebe Gönlün
Daldan dala atlarken, hiç yorulmak bilmedi
Can yaktýkça uslanmaz, arsýz göçebe gönlün
Ardýnda býraktýðý, izlerini silmedi
Þimdi kaldý ortada, yarsýz göçebe gönlün
Selinde sürüklerken, feleðimi þaþýrdým
Öyle çok yüklendi ki, dolan sabrý taþýrdým
Yakýndan zarar verdi, uzaðýma aþýrdým
Kala kaldý yapyalnýz, karsýz göçebe gönlün
Yüz bin defa söyledim, dilimde tüy kalmadý
Yapýþtýðý yakamý, sal dedikçe salmadý
Deli divane oldu, yinede ders almadý
Nice kalpleri yaktý, harsýz göçebe gönlün
Birazcýk ümit görse, hemen takar koluna
Parçaladýkça kalbi, acý verir soluna
Aklý gelmezken baþa, devam eder yoluna
Mola bile vermez hiç, garsýz göçebe gönlün
Gece gündüz demeden, gider aþkýn peþinden
Kara kýþta üþümez, sanki vücut meþinden
Nasihat almaz olmuþ, ne dost ne de eþinden
Sevdayla oyun oynar, zarsýz göçebe gönlün
Nesrin Önem
26 03 2017
Tekirdað
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.