unutma bu günün tekrarý yok
nefes aldýðýn yaþadýðýn kadar varsýn
yalan sevdalardan usandým artýk
sevilmediðini sevdiðinde sen de anlarsýn
kayýp gider ellerinin arasýndan
arkasýna bile bakmadan caným dediðin
geride kalýr sadece
mahzun gözler ve acý bir tebessüm
gözlerinden dökülür yaþlar ürperir için
kendini sorgularsýn niçin dersin
cevapsýz sorularda arka sokaklarda boðulursun
can evinden vurulursun
koþarsýn peþinden vaz geçirmek istersin
uzaktan el sallar yorulursun
ayrýlacaðýmýz hiç aklýma gelmezdi
beraber çýktýðýmýz yola bensiz devam edeceðin
nereden bilebilirdim ki
soðuk bir kýþ günü beni terk edeceðini
aðlama gözlerim gül sen de yüreðim
sen de sevdiðin kadar sevilirsin
git hadi artýk bakma arkana
ama sakýn þunu unutma
giderken yanýnda senin sandýðýn
emanet olan yüreðimi de götürdün
sakýn üzme onu çok hassastýr
alýnýr sözlerinden kanar için için
bir çýð tanesi gibi yanaklarýmdan süzülür
kaçýnýlmaz son geldi artýk
bak baþladýðý gibi bitti aþkýmýz
söyle mutlu musun ayrýlýk ödül mü þimdi...
Refik
24.03.2017
Ýstanbul