NEVRUZ SANCISI...
Densiz haykýrýþlar cebbar gölgelerde,
Çocuklar asla ölmemeli diyen
Fýtratýn temennisine âmin, deyip,
Satýr aralarýna serpiþtirdiðim bilinmezin tetiðinde
Konuþlu bir kurþunum iþin aslý,
Gün geceye devrildi devrileli,
Yeni güne merhaba demeyeli kaç salise kim bilir?
Mutluluk arþa çýkmýþ da dokunamadýðým,
Sevda yüreklerde ekili deyip de eremediðim
Bir keramet,
Nasýl da sancýlý bir beyanat yine Hakkýn hikmeti,
Daðýlsýn artýk kara bulutlar dünyanýn çok uzaðýna.
Gönülden ayrý düþtüm mü
Yanarým yana yakýla;
Bir bukle hüzün de mi yakýþmadý sanýrsýn
Þu kýrgýn ömrün kurmaca þahitliðinde Tanrý,
Bilfiil yargýlanmadýysam ne olayým,
Hem dediklerimle sakladýðým densiz anlamsýzlýðý,
Gözümden akýtmadýðým yaþa mý sayayým
Kýpraþan minvalinde yüreðin
Hem de tenkit edildiðim onca tahakküm
Yine sýr dolu benlikte
Bir nevruz sancýsý kadar asil ve nüktedan ise.
Kuytular…
Uyutulduðum kabrimde el pençe tüm yorgunluk
Yine ve yeniden gafil avlandýðým.
Susmalara rast gelen evrenin kibri,
Varlýðýn enkazýnda iki dirhem bir çekirdek
Tüm terk edilmiþliðim.
Kayýtlýyým,
Miladým yarýn olmalý
Çok da yorgunum
Oysaki henüz doðmadým:
Sandýðýmda, sanmadýðým ne ise,
Sarmalýnda ömrün hicap ettiðim bilindik tek lehçe
Yine kavuþamamanýn delaleti,
Var yemez sancýlarýn eþkâli adeta
Görünmezliði son hecede tecrit ettiðim.
Gönül gözümden hallice bir týný,
Varlýðýn iktidarý kaç kaçkýn tümce?
Kaç rakýmda buluþacaðýmýzýn beyanatý
Yine hükümlü sürgün düþlerim?
Düþmüþlüðün çok ötesinde
Sýkýþ sýkýþ yüreklerin de cehaleti adeta
Sevmelere nazar deðerken
Celbi kaderin kederle.
Gölgeler belli ki meþrebi yoksunluðun,
Hezeyan ise tutuklu bir günce
Yüreðin kýblesinde saklý tutulasý o rehavet yine
Aklýn ermediði bir tefrika
Bilfiil sorguladýðým benliði
Yetmedi eremediðim hidayeti
Tutuklamýþken Tanrý,
Solumda akýbet yüklü tufan
Saðým hepten saðdýcý kýldýðým
Dualarýma buyur ettiðim hazan.
Z/amansýz bir kelam madem ettiðim yemin,
Suretime sakladým içimdeki çocuðu;
Görmeden niyaz ettiðim onca melun düþü;
Düþünüp de içinden çýkmayý beceremediðim
Haraç mezat ortalarýnda bir yerde,
Neye delalet ola ki,
Sakýndýðým göze batan aþk misali
Bir de yüklendiðim rehavete
Yine çalýmý kaderin,
Esir tutulasý ne çok beyit,
Ölüp ölüp dirilmelere doyamadýðým:
Hayli sakýncalý bir hüküm yine
Kalemin verdiði,
Kýrmadan da kalemi ölmelere denk düþtüðüm,
Geceyi zindan gündüzü zulüm bildiðim,
Tantanasý ömrün zakkum misali düþkün bir
Sevdayý buyur etmiþken yüreðin matemine.
Ermediðim gecelerin yasýný tutuyorum
Biraz da akýlsýzlýðýn cezasý iken…
Ýkilem yüklü ruhun hayatla pekiþen cehaleti,
Ve yine geçkin i mgelerde terk edilmiþliði þiirin.
Sondan baþa ayrýþtýrýldýðým o tapýnakta,
Firavunlara rast gelmenin metaneti mi yoksa
Ýnancýmý körükleyen onca mizaçta
Esefle anarken adýný rahmetin nice münafýk,
Derlenen bir beyiti de asarým hani baþucuma,
Ýçinde kaybolmaktan da asla yüksünmediðim.
Uzuvlarý titrek mahþerin,
Derin çok derin makberi son ümitlerin;
Yine dokunamadýðým o terennümde gizli
Bir beyanat adeta,
Kansýz bir ihtilal kadar da soðuk bir hegemonya
Basireti baðlý mutluluk iken
Kapýp koyuverdiði aryalar,
Tüfekler dahi matemde
Ölüme kilitlenmiþ son izlekte.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.