Kýrýlan zaman çerçevesi, yelkovan ve akrep ekseni. Bir kýpýrtý ufuk çizgisinde, vakti geldi çýðlýklarýn. Büyük serzeniþler içimizdeki alemde, yýrtýlýyor yürekler aþkýn mizanýnda. Üfle ki yansýn tekrar, kor olan ruh hak etmiþçesine .
Silinir mi bilinmez gönüldeki izi. Kararsýz kalsýn, býrak ömrümüzün sonu. Sinmemiþ ise sevda, yolu bilinmez.
Kalmamýþ bir yanýmýz. Saðlam tasviri benliðimizi unutmuþ. Zaman ve yalnýzlýk; dost bilinen düþman. Bir aparkat zaman, bir kroþe yalnýzlýk. Körebe seçilen aciz ruhumuza. Ve yerde. “Saymak yok!” dedi hayat. Nakavt! Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Talib EROL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.