Kurduðum düþler eceliyle ölmedi
Bir sihirli deðnek dokundu sanki
Bozuldu aþkýmýzýn büyüsü
Günahlarýmý seninle yakmak istiyorum
Ýçimden bir þeyler parçalayýp gidiyorsun
Anlatamýyorum
Dilim lal oluyor kuruyor boðazým
Öksürük nöbetlerimde arttý
Bu geceyi nasýl atlatacaðým
Sensiz sabahý nasýl karþýlayacaðým
Gözlerim uykuyla küs artýk
Öfkeyle kalkýp gidiyorsun
Karþýndakine söz hakký bile vermiyorsun
Duvarlarýný çoktan örmüþsün
Kalbim korumasýz bir þekilde çarpýyor
Gözlerin bakmýyor eskisi gibi
Aklýn bir karýþ havada
Yaðmur yaðýyor bardaktan boþalýrcasýna
Gökyüzü kendini ikiye bölecek sanki
Sensiz olmuyor
Ayrýlýk uyuþturuyor bedenimi
Hatýrladýkça Yüreðime saplanan hançer gibisin
Bir uçurum kenarýndan boþluða düþüyorum
Biliyor musun
Sabahlarý seni okþayarak uyanmayý
Buruþuk çarþaflar üzerinde kývrýlýp yatmayý
Sýmsýcak nefesini özlüyorum
Gözlerini kapardýn dudaklarýmýz birleþtiðinde
Ellerimin okþayýþýna býrakýrdýn kendini
Gitmeni hiç istemedim
Buna mecbur olduðunu söyledin
Ayrý dünyalarýn insanýydýk ikimizde
Git artýk
Yolun belli ki çok uzak
Hazýrladýðým çýkýný al yanýna acýkýrsýn
Söyle
Bir arada tutan þey neydi ikimizi
Ellerimizi birleþtiren sevgimiz deðil miydi
Bir sabun köpüðü gibi
Uçup gittin ellerimin arasýndan
Kimseler bilmesin imkansýz sevgimizi
Sevmek bazen göze almaktýr herþeyi ...
Refik
20 . 03 . 2017
Ýstanbul