MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
Tükürük
Sefa Yıldırım
Tükürük
Alýkonulmuþ güneþin kýzgýn bakýþlarýyla,
Çöl fýrtýnasý misaliyle,
Göz kapaklarým kýzýllýða açýldý,
Göz bebeklerim; çil yavrularý gibi,
Umut kokan misketler gibi,
Karanlýða saçýldý.
Ay, bulutlarýn arasýndan yutkundu,
Beðenmedi örtündü.
Bir kaç damla, yaðmaya yeltendi,
Kuru kan tükürüyordu sokaklar,
Þiiri kargalar yazýyor,
Kýrlangýçlar okuyordu,
Bülbüller tarafýndan bir baþka bahara erteleniyordu.
Karartý, duman tükürüyordu binalar,
Ay, yutkunup yutkunup, saklanýyordu,
Kubbe, ýslak ýslak öksürüyordu,
Göz kapaklarým tuzdan örtülmüyordu,
Ölü doðmuþtu, göz bebeklerim...
Sürüklüyor...
Tükürüyordu boþluða insaný, dünyalar!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Köyde Yaşamak
Mıknatıs
Bulut
Kazım Koyuncu Anısına
Deniz
Rüyadayım
Kirli Dünyam
Karamsar
Mutluluk, Suçluluk
Kar Yağsa