ÇÖLLER AĞLASIN
ÇÖLLER AÐLASIN
Varmýyým yokmuyum umrunda deðilsem,
Baðrýma damladýgýn günler aðlasýn,
Þafaklara bir gül býrak ey zalim yâr!
Dikenli goncalar,yaðmursuz çöller yaðlasýn.
Makber topraðýný doldur ruhuma,
Sevgiyi bilmeyen gözler aðlasýn,
Son bakýþý sil gönül tezgahým dan,
Serabý bilmeyen çöller aðlasýn.
Yokuþlarý çýkmak zordur ümitle deðilsen,
Ruhum da yarasý var,izler aðlasýn,
Bir kurþun deðil,bir söz de yeter bana,
Kervaný olmayan çöller aðlasýn.
Ömrüm biterken gelme istemem!..
Vuslatý bilmeyen yollar aðlasýn,
Teselli pýnarýndan bir ümit gönder,
Fýrtýnasý dinmeyen çöller aðlasýn.
ZEHRA YÜCEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.