HASRET ÇEKEN BÝRÝ VAR
Bir Ege akþamýnda, sahilde bir yerlerde
Tek baþýna oturmuþ, hasret çeken biri var
Uykusuz bekleyiþle, kahreden seherlerde
Aðlamaklý gözünden, yaþýn döken biri var
Ay ýþýðý vurdukça, depreþiyor anýlar
Dalga taþa vurdukça, hoþ geliyor týnýlar
Yokluðun kahrederken, bu kalp nasýl iniler
Özlem sancýlarýyla, þafak söken biri var
Ay buluta girince, gam, kasavet bürüyor
Damarýmda kan deðil, sanki hasret yürüyor
Vuslatý silmiþ kader, aðlarýný örüyor
Ey vefasýz bak sana, sahip çýkan biri var
Aðaç dalýn da hüzün, sanki çiçek açýyor
Hüzzamlý sanýp beni, mutluluk hep kaçýyor
Bak evimin üstünde, yarasalar uçuyor
Sevdamýn surlarýný, her gün yýkan biri var
Düþünüp duruyorum, senli güzel günleri
Ben hala yaþýyorum, unutulmaz dünleri
Söküp atmak mümkün mü, o güzelim anlarý
Hiç býkýp usanmadan, sevgi eken biri var
Belki unuttun beni, kaçtýðýn bu þehir de
Senden baþka sevmedim, ben evveli, ahir de
Aþk içmeye çalýþtým, ben ki asi nehir de
Kurumuþ sahralara, çiçek diken biri var
Lüzumsuz’um yan yana, biz bize yakýþtýk ya
Unuttun mu bir zaman, hani biz aþýktýk ya
O aðacýn altýnda, göz göze bakýþtýk ya
O sararmýþ resmine, her gün bakan biri var
Sadýk DAÐDEVÝREN
Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.