Þimdi esrik gönül rüzgarlarý esiyor
uzak dað baþlarýnda
kuþlar göçüp gidiyor mevsimsiz
hatýralar yürüyor içimin dehlizlerinde
yaralý bir ýrmak akýp gidiyor sessiz
yorgunum
yazgülüþlü bir kýza gönül yaktýðýmdan beri
hangi çiçeði koklasam güz gelir
hangi güzü beklesem kýþ
ateþgözlü kuþlar kar taþýr saçlarýma
bütün baharlara küserim sebepsiz
gece olur rýhtýmlarda yýldýzlar dalgalanýr
ay vurur gönlümün sularýna
her kýyýda bir þarký depreþir
her þarkýda bir yürek
dayanamam, alýr baþýmý giderim
bütün mevsimler kalýr bensiz