AZMIÇ

AZMIÇ

Mecnun dedi:
Aþk, ahhh aþk¬!
Çöllere düþmedim hiç,
çöl içimdeydi, Leyla içinde.
Onunlaydým oralarda, gönlümün kuytusunda.
Çöl inledi, Mecnun dinledi.

Ben: Býrakýn bunlarý!


Ferhat dedi:
Aþk, ahhh aþk!
Daðlarý delmedim ben,
kalbime yol açtým.
Kopan her parçayla gönlümün zýrhý inceldi.
Kayalar içimdeydi, Þirin kayalar içindeydi.
Ona yaklaþtým her aþkla vuruþta.
Kayalar inledi, Ferhat dinledi.

Ben: Býrakýn þunlarý!


Kerem dedi:
Aþk, ahhh aþk!
Gezmedim diyar diyar,
civarlar içimdeydi, içim sazýmýn sesinde.
Her týnlamasýnda sazýn ve
her yanýþýnda toprak ayaklarýmýn altýnda
Aslý oldum, Aslý söyledim, Aslým bildim.
Saz inledi, Kerem dinledi.

Ben: Býrakýn onlarý!


Onlar dedikçe “yar”
Ben dedim “eksikliðinizi gideremez aðyar”.
Onlar dedikçe “aþk”
Ben dedim “zulüm var, açlýk var, hastalýk var, savaþlar var”.
Onlar beni dinlemedikçe
Ben dedim:
Azmýç,
sizi çaðýrýyor sevdiðinizin sesiyle…

16 Mart 2017

Sosyal Medyada Paylaşın: