İlk adım Azazil

kara kýyýmdan, erguvanlarý kusan þehrimdeyim
ve
elimde, akýl ermeyen sandýðým
nice kovboy þapkalý amcalar yanýnda izlerdiðim yaðmurla

ki, her bir damlasý
bin acýlar doðurur, paslý kapýlarda


iþte bir akbaba, deniz fenerinde gün batýþýný izlemekte!...
iþte, ben! ...
...


dokuz adýmla dolanýp dünya çemberinde,
daraðaçlarý kuruyorum sözcüklere; mýsýr püskülleriyle


o sözcükler ki
_harflerin seviþmeleri_
ifade özürlü, embesiller;
gözlerin
ya da
dokunuþun yanýnda...





Sosyal Medyada Paylaşın: