BUYUR GEL GÖNÜL SOFRAMA...

En görkemlisinden bir sevda sun
Tüterken dumaný aþkýn,
Yarým kalmýþ þehla bakýþlarýn nazarýnda
Kur sofrayý ve indinde yüreðin,
Buyur sen de ve gel gönül soframa.

Hoyrat bir tümcede gizli tüm sýrlar,
Kekelerken gaipten gelen imler,
Mütereddit bir ruhun içli þarkýsýdýr,
Her uyandýðýmda yüreðin sükûtu
Biraz da debdebelidir biz çýlgýn fanilerin sevda masalý.

Kepenklerini yeni indirmiþtim oysa
Feryat figan gölgelerde baðdaþ kuran deðil miydi sanki
Yüreðin fermaný?
Hele ki toz tutmuþ isyanlara çemkiren þeytan
Ve nidalarý…
Malumatý olsa keþke yüreðin
Ve es kaza çekse kendini her daim naza.

Yanýk ucu hem de nasýl:
Der top olmuþçasýna,
Ýzah edemediðim onca kaygýyý,
Biraz da müþkülpesent bir aþk bizimki;
Görmeden dereyi eðer mi gönlün baþý arþa,
Demekte kâfi gelmiyor
Hele ki yok mu yüreðin isi karasý?

Demlendikçe özlemle,
Zor zapt ederim bunca yankýyý,
Eremedim gitti bir türlü hidayete,
Son turfanda bir sevda bizimki,
Kem gözlerin olsa da istilasý,
Geri durmak ne mümkün?
Hele ki cüretin þaþasý iklimlerden iklime
Seðiriyorsa her sevda arasý,
Külfeti yüreðin belli ki,
Aþkýn en hoyrat tokadý.



Sosyal Medyada Paylaşın: