sen her aklýma geldiðinde
siyah beyaz eski bir film gibi
birden karþýmda beliriyor yüzün
o eski halimden hiç eser yok
içimi bir anda kaplýyor hüzün
sessizlik sarýyor her bir yaný
içim ürperiyor ellerim buz kesiyor
konuþamýyorum dilim lal oluyor
gözlerim kararýyor taþ kesiyor bedenim
çok þey söylemek istersin susarsýn konuþamazsýn ya
bir þeylerin sen de farkýna varýr anlarsýn
yapacak hiç bir þey yoktur sadece aðlarsýn
çaresizlik içinde kalýr kývranýrsýn
buna yaþamak denirse iþte o kadar yaþarsýn
sen gittin ya seni unuturum sanmýþtým
ve ben bir kere daha aldanmýþtým
hasretin her yanýmý sarýyor
sanki zaman bir anda duruyor
geceyle gündüz bir oluyor
mevsimleri ise hiç sorma
hazan onlarý da vuruyor
onlar da ben gibi soluyor
sen gittin ya
benden baþka çok þey deðiþti
deðiþmeyen bir þey kaldý
o da sana olan duygularým
ve senle geçen o güzelim yýllarým
bizden geriye kalan tek hatýra
günlüðümde yazdýðým senle dolu anýlarým
her okuduðumda sen diye aðlarým
ne olur son ver artýk yalnýzlýðýma
sorma sorgulama býrak her þeyi akýþýna
sen bakma benim nedensiz aðladýðýma...
Refik
15.03.2017
Ýstanbul