Ansýzýn gelsen diyorum. Hayallerin baðrýný yýrtarak, Gerçeðin Gül goncasý, gülün pembesi, Gök kuþaðýný mahcup edercesine... Güne þafak, geceye ay gibi, parlayarak... Hani gelsen diyorum. Tüm ihtiþamýnla... Yüzde gülüþ, gözde hasret ateþi, gel alev, alev gel... Aþk ile gel... ayaklarýný öpsün bu þehir,
Her þey seninle güzel... sende anlamlý. Yaný baþýmda olsan bile, düþlerim sana kör düðüm. Hayal perdem sana açýk... Sahne senin, Tüm senaryolar sana yazýldý.
Bilir misin? nasýl bir þeydir, Adým baþý sana tökezlemek, Her nefes sende takýlýp düþmek... Hayalinle savrulup sokak, sokak bir þehri arþýnlar gibi...
yürüyorum, ten ’inin kokusuna, bencil, tavizsiz, ve kaygýsýz. tüm sokaklarýn ezberimde, kývrým kývrým, beþ vakit sýnýrlarýný, tavaf eder gibi, Aþk ile topyekun,
Maðrur,
yürüyorum gözlerinin tuzaðýna, sönük kalýrken sokak lambalarý, O gözlerinin ýþýltýsýnda...
Sen bilmezsin, Sana baþlar bütün seferlerim, sende biter her tasam. Rüzgarýn uðultusunda, bir aðacýn karaltýsýnda,
Kimi vakit yokuþ yukarý, nefes nefese, Issýz bir koy sakinliðinde, sessiz sedasýz,
Kucaklaþýrken incir bakýþlarýnla... Tasasýz uzar, ayaðýma düþen adýmlar. Bilirim her yol sana çýkar. Her iz, sana sürer beni, Senden ötesi züldür.
Arý peteðinde ki bal. Dalda ki hurma, Bisküvi arasý lokum, Ve doyamadýðým incirim sin.
Kim bilir kaç bin hayat beklediðim kaderim sin sen...
Yorgunkalem Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.