HASBIHÀL 8

(Kahvede)

Ruhum daralmýþtý ki þöyle çýkayým dedim,
Kim var kim yok kahvede bakayým dedim.
Yürüdüm üç beþ adým attým girdim içeri,
Baktým bir kaç masa var patlatmýþlar tekeri.
Bismillah deyip daldým selam verdim girince,
Lokman, Halit,Menderes kalktý beni görünce.
Lokman dedi gel üstad kýramadým ne deyim,
Sadýk, Selçuk,çaðýrdým geldi Hacý Hüseyin.
Garson bak hele bura bir çay çek demli olsun,
Yarým þeker tabakta bardaðý nemli olsun.
Lokman dedi üstadým çay degil kahve içer,
Fevzi dedi sýk gelmez arada ugrar geçer.
Yahu bir durun hele çok çay kahve içeriz,
Yavaþ yavaþ içelim yoksa birden þiþeriz.
Dedim geçtim oturdum masanýn kenarýna,
Uyalým muhabbetin adabý kuralýna.
Derken baþladý bir bir gelmeye tüm sorular,
Dinledikçe açýlsýn kulaktaki borular.
Ýslamla memleketi anlatacaðým size,
Neler anlattý küflenmiþ müzlim dehânlar size.
Hani hep diyoruz ya dalgalan þanlý bayrak,
Þimdi bayrak deyince aklýma ne geldi bak.
**
Semanýn tepesinden dökülürken bir ateþ,
Yýldýzlar ve Hilâlin karanlýklara güneþ.
Kuþlarýn kanadýnda daðlarýn ensesinde,
Yapýþtýr dalgalansýn göklerin gövdesinde.
Rüzgarýn dili çýkmýþ avaz avaz uluyor,
Yer gök acze kapandý bize doðru soluyor.
Görür görmez tanýdým kulaktaki küpeden,
Nerden gördün diyorsan tümsekli bir tepeden.
Kusuruma bakmayýn galiba biraz yordum,
Yoruldunuzmu yoksa laf arasýnda sordum.
***
Sakarya Malazgirtten kalkar gelir ölüler,
Yoksa o ölülerden habersizmi diriler.
Odun kýyarcasýna Müslümanlar kýyýldý,
Hepisini yaktýlar bir kaç ölü sayýldý.
Pýhtýsý kurumadý kemiklerdeki kanýn,
Kardeþin ölür iken rahat edermi canýn.
Nasýl çürümüþ görsen çanak içinde beyni,
Çanaðýn içindeki kül degildide neydi.
Þimdi kýzýl ufuklar o asumanlar temâh,
Hayeller defin oldu eyvah evladým eyvah.
Kura degil fal degil nedir bu öyle ise,
Benim evim camidir onun evi kilise.
Medreseyi mescidi yaktý yýktý azgýnlar,
Ta ecdadýndan beri onlar sana kýzgýnlar.
O göðsündeki yara alnýn daki istiklal,
Sana en güzel ölüm sehitlik bilki helal.
Beþ vakit semalara okunmazsa ezanýn,
Nasýl yatacaksýn ki cennetinde Mevlâ’nýn.
Para üstü gelmedi böldü laf arasýný,
Kahveci getir oðlum adamýn parasýný.
Hayret hayret dogrusu ne tuaf ne garip Þey!
Sen kýzmadým hiç böyle neden kýzdýn Harun bey!
Kahveci sen gözümün önünden çabuk kaybol,
Adama para üstü verilmezmi hiç ayol.
Hade yorulduk artýk bu gevezelik yeter,
Bu günkü halim varya geçen gündende beter.
Haruni muhabbeti eþe dostta duyur gel,
Özletme ha kendini Yine tekrar buyur gel.

HARUN YILDIRIM

Sosyal Medyada Paylaşın: