YANDI DEDİLER
YANDI DEDÝLER
Oturup köþemde ölüm beklerken
Sevdiceðin sana candý dediler
Ondan sevgi degil zulüm beklerken
O damarýndaki kandý dediler
Estikçe rüzgarýn sesi kesildi
Bahçemde güllerin yüzü asýldý
Saray kapýsýna mühür basýldý
Surlarý yýkýlmýþ handý dediler
Ne kendimden geçtim ne ondan geçtim
Ne masa devirdim ne raký içtim
Sarhoþ olmak için ben onu seçtim
Seni ayaþ sarhoþ sandý dediler
Bazen akýl olmaz divanelerde
Teselli olurmu bahanelerde
Önünde bir masa meyhanelerde
Ýçtikçe adýný andý dediler
Ölmeden mahkeme kurulsun elbet
Oda ciðerinden vurulsun elbet
Aþktan gözü gönlü yorulsun elbet
Yoruldu bir handa indi dediler
Onun yaptýklarý gitti aðrýma
Aþýklar ses verin benim çaðrýma
Yandýkça ateþi deðdi baðrýma
Onunda külleri söndü dediler
HARUN YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.