KENDİME

KENDÝME
Bir deli kýz geçti hayatýn dallarýndan,
Gök mavi,deniz dalgalý,pembe düþler bende dir,
Ümit halkalarý okyanuslar da yelken açarken,
Durulmaz sevdalar,isyankâr sözler bende dir.

Dizildi meydanlar da goncasý dikenli yaz bende dir,
Bir cemre düþtü gençligin dallarýna,bilinmeyen giz bende dir.
Bir serçe misali uçarken, sonsuz boþluklar da,
O âþina duruþ,yorulmayan diz bende dir.

Hayat bahtýma engel koyarken bir bir,
Üzümlü baðlar,geçilmez yollar bende dir.
Vuruldum savaþýrken,uðruna harcadýðým yýllarýn,
Tende can olan kalbi_gönül bende dir.

Umursamadýðým gençliðim kaldý dizlerim de,
Sitemli sözler ,piþmanlýk yokuþu bende dir.
Bir kardelen açarken ,adý konmamýþ tepeler de,
Fark etmeden geçen meçhul yýllar bende dir.
ZEHRA YÜCEL
Sosyal Medyada Paylaşın: