Gökyüzüne Küsen Çocuk
D162
Gökyüzüne Küsen Çocuk
Yaðmur tanesi
Ayaklarýnýn altýnda ezildiðinden beri
Gökyüzünde güzel þeyler olmadý pera
Her bulutun kalbine serildi acý
Öylece bir sofra gibi her sabah usanmadan
Birgün kuþ uçtu gitti çocuðun ellerinden
Baktý gökyüzüne siyah gözlerine nefreti süngüleyip
Ciðerini delmek ister gibi maviliðin
Dudaklarýnda hor kullanýlmýþ eski bir küfür
Dedesinden hatýra kalmýþ gibi
Bilirim Tanrý katýnda her birinin karþýlýðý günah
Araya birkaç sevap sýkýþtýrmýþlýðý da oldu elbet
Susup gökyüzünden gözlerini azledmek gibi mesela
Dönüp bir daha bakmayacakmýþçasýna
Bir çocuk daha küstü gökyüzüne
Bir kuþ daha kaçýp gitti pera
Kim bilir bu kaçýncý çocuk
Uçurtmasý kopaný da var
Çiçeði solan pencerelerde
Hepsini tanýyorum
II
Þimdi bir yaðmur daha yaðýyor yanlýzlýðýma
Tanrý biliyor ya seni neyin hatýrlacaðýný
Böyle durumlarda saçlarýmýn ýslanmasý kadar güzel birþey yok
Aklýmýn çatýsý eksik benim
Her yaðmur yüreðime sýzýyor
Islandýkça baþým
Gerçi bu dünyada adýný hatýrlamak kadar güzel birþey yok
En son bakýþlarýmýn sýrtýna çarptýðýný hatýrlýyorum
Yaðmurun koynuna kapanmaz bir acý býraktýðýndan beri
Müthiþ bir teferruat olurdun kaleminde her þairin
Ogün oracýkta görse seni
O vakit Ýstanbul’a konuþma hakký verseler
Razý gelirdi
Gözlerinde bir hüzünlü bakýþ olmaya pera
Oysa kim sorduki bana
Seninle bir kez daha karþýlaþmak için
Göküyüzüne küsen çocuklarýn
Kafesinde kuþ olurdum
o kadar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.