SÖZ, DEDİLER; SEV, DEDİLER...
Ölümlü cümlelerin hüznüne delalet bu þiir,
Kekremsi mazinin de güzergâhýnda
Attýðým tohumlara nazire eden bir tükeniþ.
Densiz iklimlere düþtü yolum bu gün
Bir de bildiklerimi tehir ettim:
Yakamoz sevdalarýn þeceresine yýðdým bir bir,
Bir beyitte bir de resmini çizdiðim yalnýzlýk:
Boþa koyduðum bir demde
Birazdan gelecek olan misafiri de uðurladým
Gelmeyeceðini bildiðim mutluluðun sýrrýný nakþettim geceye:
Bilindik bir taarruzda sebat ettiðime deðer bir miladý da
Evlat edindi madem kader…
Savdým sýramý gecenin yarýsý,
Teðet geçen benliðim ki evrenin
En aymaz sancýsý,
Uyutulmuþluðumun cinaslý iç çekiþi;
Gizlerin ferine yüklediðim gizem,
Çatal karam, caným Çingene’m
Diyen bir þarkýyý dem bildim,
Densizliðin de kitabýný yâd ettim gün ve gece.
Deryalar kurudu baðrýmda yanýk bir kelam;
Sözler çürüdü yine ardý ardýna attýðým çentiklere
Nazire eden bir feryadý kem bildim ser bildim,
Sevip sevip dirildiðim bir gölgeydi madem hayat,
Ýfrata kaçan en debdebeli hüzün müydü
Ölmeden verilen berat?
Yine bir surede, bir yankýda;
Aldatýlmýþlýðýn acýsý,
Kanatlanan mutluluðu boykot eden
Bir Tanrý mýydý yoksa
Enseme atýlan onca tokat;
Oysaki tek bildim yar bildim
Dingin yüreðin mabet bildiði huzurda nakþetti
Ýlahi Adalet, yine kayýp güncemde bir rota;
Benliðin ikliminde söylenmiþ serenat:
Adsýz hücrelerimde büklüm büklüm,
Yorgunluðun hicvinde belki de
Ansýzýn içine girdiðim girdap…
Sen, dediler de gelmedi devamý;
Söz, dediler de duydum verdiðim sýrrýn yankýsýný;
Sev, dediler demesine
Zaten sevdim kendimden geçercesine… lakin,
Kayýp selamlarýn bilindik nazlarý,
Ettiðim dualarýn da kayýp beratlarý
Bir de iþkillendiðim bir gölgeye düþmüþken yolum,
Yarým yamalak okþanan yetim þiirlerim;
Kökümde de baðrýmda da nidalarý kayýp þarkýlar;
Benlik zaten terk edilmiþliðin acýsý ile yanar da yanar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.