Saatler yine seni vuruyor
Yakomozlar ýsýrýyor denizi
Kumdan kalelerim yýkýlýyor bir bir
Sýð sularda boðulmak zoruma gidiyor
Dalgalar med ceziri aratmýyor
Alýp götürüyor içimdeki seni
Gecenin en karanlýk saatlerinde
Seni düþünüyorum
Yüreðim yorgun umutlarým tükenmiþ
Ay gösterdiðinde kendini
Bir gölge izliyor beni
Bulutlar þaþkýn halime
Aralýksýz damlalar vuruyor yüzüme
Anlamsýz kelimeler boðazýma diziliyor
Susuyorum
Rüzgarýn peþine takýlýyor hayallerim
Peþinden gidiyorum bilinmezlere
Acýlarýn en büyüðünü yaþýyor yüreðim
Sen yoksun ya
Þiirler küsmüþ kendi halinde
Bir türlü bestelenmiyor
Kelimeler çapraz ateþe tutulmuþ
Anlamsýz geliyor herþey
Bir dizi deli saçmasý yaþadýklarým
Bu ayrýlýk yalnýz seni götürmedi benden
Ýçimde ne varsa tarumar etti
Sensiz hayata tutunmak çok zor
Geceler daha karanlýk artýk
Kibrit kutusu büyüklüðünde ki odam
Ölüm sessizliðine büründü
Gel gör geride býraktýklarýný
Hüzün dolu yaðmurlar nasýl yaðýyor
Vaktinden önce ...
Refik
06 . 03. 2017
Ýstanbul