bir gün batýmý kýzýllýðýnda boþ masalarda bekliyorum seni gelmeyeceksin biliyorum keþke becerebilseydik gem vursaydýk dilimize söylemeseydik telafisi olmayan sözleri bardaðýn dolu tarafýný görmeyi bilseydik acýtmasaydýk kýrmasaydýk gönülleri kanatmasaydýk yürekleri küllenmiþ bir ateþi eþelemek yerine yaraya tuz basmasýný bilseydik açýk bir kapý býrakmayý deneseydik boþuna piþmanlýklar ikimiz de suçluyuz bu çilekeþ yolda galiba biz sevmeyi öðrenemedik oysa aþk acý çekmektir diyorken þimdi sancýyý çekemez olduk bir sorgulama belki bunlar belki de keþkeler ancak olmasaydý keþke olur muydu iyiki söyle ey sevgili bizim ki hangisi bilirim hayatýn içinde hepsi var aþk dediðin son nefese kadar katlanmak gerek acýlara aþkýn doðasý bu nefes aldýðýn hava içtiðin su olur sevgili gittiðinde kýymetini bildiðin vakit çok geçtir artýk beklemek beyhude yolcu yolunda gerek...
Refik 04.03.2017 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
-/-keskinsirke-/- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.