SEN VARDIN
Karlý kýþ akþamýnda, oturdum pencereme
Gözlerim yaðan karda, aklýmdaysa sen vardýn
Þarkýlar söylüyorum, ben o þeker pareme
Gözlerim tutuklandý, sanki sen yaðan kardýn
Karpuz lambanýn þavký, sarartýrken karlarý
Beyaza boyadý bak, yüce Mevlâ’m yerleri
Her tanede bir melek, sanki gönül erleri
Bu güzellik baþka þey, beni sevginle sardýn
Öyle ce bakýyorken, sýcak çayým elimde
En güzel kar þarkýsý, ezberimde dilimde
Yaným da olsa idi, benim nazlý gülüm de
Sokulurdum ben sana, canýma can katardýn
Eðer gündüz olsaydý, kuþlar gelir konardý
Ben bahçeye çýkardým, onlar uçar dönerdi
Mýsýr da patlatýrdým, sobamýz da yanardý
Sende olsan, o anda, kar toplarý atardýn
Çok yaðýnca gökten kar, bazý dallarý eðmiþ
Kar’ýn aðýrlýðýndan, bazýsý yere deðmiþ
Manzara tablo gibi, ayrý güzellik doðmuþ
Çocuklaþýrdýn belki, kar üstüne yatardýn
Sessizliði solurum, yokluðunda bir tanem
Haydi çýkýp gel diyor, boþ olan gönül hanem
Özlemin tavan yaptý, bitmiyor ki gözde nem
Ýniyorken yere kar, bir kaçýný tutardýn
Kar yaðarken ayazý, niye duyulmaz bilmem
Söyler misin nazlý yâr, nasýl hülyaya dalmam
Senin gibi güzelle, ben nasýl mutlu olmam
Lüzumsuz’um ben þimdi, kar’a pekmez katarým
Sadýk DAÐDEVÝREN
Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.