Arzuhal’ým dedim Ahmet’e,
Yazdý kalem galdý zahmete,
Varýnca getmiþsem Rahmet’e,
Duy þu baban ne diyir Oðul…
Baþýn aldýn gettin gurbete,
Bizi goydun onmaz hesrete.
Anan yazýldi her nöbete,
Duy þu baban ne diyir Oðul…
Yýhýldýlar hep damda merehte,
Un yoh,yað yoh dipte külekte;
Dönüp gelsen son kez görek te
Duy þu baban ne diyir Oðul…
Gidince gülmedi yüzümüz.
Ne olacah bizim yazýmýz,
Yoktur ele garþý sözümüz,
Duy þu baban ne diyir oðul…
Anan heste ben ise yorgun,
Kýzsam da olmam sana dargýn,
Anlarsýn sen de beni bir gün,
Duy þu baban ne diyir Oðul…
Gardaþlarýn yolun beklirler,
Yoksun ya iþlerde teklirler.
Mektuplara selam eklirler,
Duy þu baban ne diyir Oðul…
Tarlayi, tapani unuttuk
Ambar’ý çuvalý guruttuk,
Ömürden bin ömür çürüttük,
Duy þu baban ne diyir Oðul…
Hasretlik tak etti canýma,
Yarýn çýkýp gelsen yanýma,
Þükür ederem Allah’ýma,
Duy þu baban ne diyir Oðul…
Yoksulluk girdi aramýza,
Bereket mi geldi paramýza?
Yohsa derman mý yaramýza?
Duy þu baban ne diyir Oðul…
Baban sön sözüni yazdýrir,
Öksürük canýmý bezdirir.
Ecel peþi sýra gezdirir,
Duy þu baban ne diyir Oðul…
Selim ADIM
24.04.2004