I.
Mazgallarýnda tükendi gülüþlerin seferiliði
Murdar bir kahkahasý boðdu sesini þehrin
Merhamet zulmüne eþdeðer bu çile
Lut çekip gidiyorken de böyle idi hava
Günahý kabzasýndan kavrayýp kaynattý etini/
kovuðunda somurtana karþý öfke
Ve haddini üþenip kotarmayana müsaade bahþedildi
Ýsrail söndü kinini yakarken gözlerinde
Mahalleli ergin bir kanaatle geldi
Meclisin komandolarý hazýr kýta söz safýnda
Ýt ürür kervan yürür diye sus denilecekti göðe
Eðer lime lime edilmiþ bir bebeðin etleri
Ateþ gibi akmasaydý sokaklardan boþanýp damarlara
Damarlar öfkesini kabarýp /
taþmayacaktý bu denli hayata
Coni can isterken hahamlarýn elinden
Korkusunun zýrhýný giyinmiþ bir ekmek gibiydi
Kudüs merhametin zulmünü giymedi bu yüzden
Eðilmeksizin yürüyene yol verdi yine
Yüz görümlük ölümlere uyanan adam
Hiç sabrý bilmemiþti
Baþtan aþaðý yarendi davasýna
Nefesini tutarken hayat
O verdi
II.
Hilkat bu ya kör gördü de gerçeði
Duydu saðýr sultan da
Ve kimi mühürlerini çözdü kalbinden de
Bildi inandý
Ama akletmeyen kalbiyle
Ve kalbine söyleneni dinlemeyen
Küs bir sehpa gibi kaldý ortada
Efelenip duran kelimeler hicap duydu
Bayrak dalgasýndan düþtü yere
Ah hain elim hani saklý duracaktýn
Hani hanifce kalacaktýn bir baþýna dendi
III.
Açýsýný gözetmeksizin döndü yolunu
Ciðerlerine kadar iþli sebepleriyle
Üryan kavgalar umuyordu
Öteki adam deðilken birden
Deðiþti düþmaný imbiðinde
Sarý kederli kaktüslerin arasýndan
Topraðý ürküterek geldi çapulcu gövdesiyle
Mermisi küf tutmuþ mesafeleri yürüdü
Ýzzetli bir ceset olamayacak kadar korkmuþtu
Düþmanlýk aldý askýsýndan biraz
Ona lazým olan daha çok insanlýktý
Ve meydana indiðinde can taþýyanlarýn içine
Ýçinde birbiri ardýnca patlayan bombalar vardý
Ve sýrtýnda göðsünde bir o kadar can alýcý bombalar
Her birini sustu ilkin
Düþmaný onda olmayan bir silahla vuracaktý
Ýnandýðý gibi yaptý ve çekti pimini insanlýðýnýn
Öldürmeyecek/
y a þ a t a c a k t ý