MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
VUSLAT NAFİLE
Müşteba Güneş
VUSLAT NAFİLE
Gündüz güneþ,
gece kamer izlerdi,
vuslatýn vahasýný.
Dökülürken çelik sesli sarkaçtan,
kýpkýzýl bir yakut kaný.
Ayný hüznün serabýný görürdüm,
Yakalardým o aný…
Hecenin ýstýrabý,
aruzun hýçkýrýðý,
Yýkanýrken kýrkbin zemzemle,
Bir deprem þiddetinde,
Bakýp kalýrdým Mihenge
Mümkün deðil, bu yolda;
Müphem olmaz tanýmým.
Ya yüreðim yanan þikâr !
Ya ayyuk’tan cýðlýk kopar !
Belli ki, ben firakýn bîzarýyým…
Kime acýmýþ ki sevda ?
Kurumuþ insaf ile…
Daðlar aþmak care deðil.
Vuslat hâlâ nafile…!
Ufuk bulutlu,
alevi kül ve dumandan…
Selameti zor bu bedenin,
Kurtulamaz hummadan…!
Müþteba Güneþ
24.02.2017-Saat: 19.04
Tokat/Niksar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müşteba Güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
SİYAHI SEVİYORUM
AHD İLE DUA
TÖVBEYE SIĞINIP ÖZLÜYORUM
UZAKLAR BENİM
ÇOCUKSU DÜŞLERİM
SIRADAKİ KÜFÜR
Yalnızlığın yetim dili
KÜSTAH YALNIZLIK
BİLEMEDİM
MUTLU OLAMADIK