son buluþmamýz oldu seninle beraber yürüdüðümüz o sahilde iki yabancý gibiydik sanki susmuþtu dillerimiz konuþamýyorduk baþýmýz önümüzde ben diye baþladýn söze ama devamýný getiremedin gözlerini önüne eðdin uzun bir sessizlik oldu iþte o an zaman durdu gelmedi ben-den sonrasý hafifçe baþýný yana eðip vedalaþtýn ürkek adýmlarla hýzlýca uzaklaþtýn kanatlarýndan yaralý bir kuþ gibi uçtuðunu zannederek anlaþýlmaz bir þeyler söyledin kim bilir belki gitmek deðildi niyetin þartlar bunu gerektirdi gitmen gerekiyordu gittin anlayamadýðýmýz bilmediðimiz sevgimizin önüne set çektiðimiz gururumuzdu dönüþü olmayan yol oldu ayrýlýðýmýz seninle birlikte olmak önceleri bir hayaldi benim için sonra seni çok sevdim can bildim canda can olduk her baþlangýcýn bir sonu vardýr her güzel þey gibi aþkýmýzda yaþandý ve bitti anýlarda varmýþ yaþamak demek ki gerçek zannettiðim benimki sadece bir hayaldi...
Refik 28.02.2017 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
-/-keskinsirke-/- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.