Eylül Senfonisi

daðlayýn gözlerimi
sevdiðim mavi sönsün
yýldýzlarý vurun düþsün
gökyüzüne nispet

yasaklayýn sevdiðim þarkýlarý
sürün sürgüne pencereme konan
þu isyankar griye çalan martýlarý

daðlayýn gözlerimi
karanlýða býrakýn
okumazýn kitap,þiir

koparýn dilimi
haykýrmasýn
ezan, vatan, bayrak

beni býrakýn
böyle býrakýn
prangalara vurulu

böyle isyankar
böyle dermansýz
böyle anlamsýz

yasaklayýn umutlarýmý
zincirleyin asi zihnimi
böyle yankýlansýn sükût

öyle derin ki bakýþým
öyle dimdik ki duruþum
koyun beni kara topraða

alevlesin baðrýmda
tam baðýmsýzlýðýn
kül gibi kor yangýnlarý

adam gibidir
ölümüm
gözü pek
aldýrmadan

dar aðacý baþým üstüne
yaðlý urgan madalyam
özgürlüðümü satmadým

asýn bitsin özlem
bir eylül yaðmuru
seher sonrasý

haysiyetim
adým kalmalý yazýlý
mühürlü sayfalarda
ebediyen



Eylül
bir mazi
ölüm kolay, yaþamak zor
kýrk yaþýnda ihtiyarlýk…




……









Sosyal Medyada Paylaşın: