—tanýþýrdýk kýzýl öncesi beyaz düþlerde ýþýk doðmadan önce oydu bu elleri tutan çivi,, kan maviyi arayýp duruyor gözlerim ... þimdi boþ ver iyiyim - nasýlsa çarmýha gerilmiþ beden nasýl iyi olursa öyle iþte...
II- Barýþ
—zeytin aðaçlarýnýn tek tek dallarýný kopardým zeytin dalý uzatmak niyetiyle özgürlüðün yollarýnda barýþ kavþaðýnda çarmýha gerilmiþlere baktým uzun süre - bir süre karanlýðý bulmak için aydýnlýðý anlamak için gözlük taktým —kör gözleri görmek için idam sehpalarý kurdum...
III- Tan vakti
—saat tan vakti elimde koca bir aynadan artan bir kýrýntýda kendimi göremiyorum idam sehpasýný öpüyorum putlarý yýkýyorum ýslak gözler usandým...
-IV- Denizci
—usandým sönük bir fenerin karanlýðýnda rüzgarýn ayazýnda bunca yol almaktan - usandým býktým martýlarýn hoyrat sesinden tastamam sükut için azrail ile anlaþtým kulaðýmda çýnlýyor çan sesleri yakýn ezan sesi arýyorum o bana yakýn..
V- Yalnýzlýk
—paylaþmayacaðým ölümlerimi sönük þehrin ýþýklarý bütün sokaklara bürünmüþ karanlýk yalnýz þu kuytu sokaðýn sonunda bir dilenci oturuyor oracýkta yapayalnýz unutulmuþ gibi sanki hiç doðmamýþ gibi hiç yaþamamýþ gibi —boþ ver iyi iþte kimse idamýný yazmaz þanslý adem....
VI- Trajedi
—son sahne ilk komedi bütün perdeler iniyor tabutlar örtülüyor sýkýca gök yüzü gürültülü mesihim diyen son ahmak izleyici bir masum çocuk ... korkmuyor o çocuk çünkü daha bunamadý...
VII- Diriliþ
—çocuk þimþekten korkmuyor gürültü o kadar sessiz ki o çocuk korkmuyor küçücük elleriyle tutup boðazýndan sýmsýký boðazlýyor sonra ayaklarýyla eziyor yýlanýn baþýný...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mikail Dede Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.